Po omówieniu procedury “end-use” (końcowe przeznaczenie), która podkreśla znaczenie praktycznego wykorzystania rozwiązań unijnych, przechodzimy do kolejnej procedury specjalnej z kategorii “Szczególne przeznaczenie” – odprawy czasowej (art. 250 UKC).
Procedura odprawy czasowej i jej istota
Odprawa czasowa umożliwia wwóz towarów do UE na określony czas bez konieczności uiszczania należności celnych przywozowych (całkowicie lub częściowo, w zależności od rodzaju towaru). Towar, objęty tą procedurą, zachowuje status towaru nieunijnego.
Warunki, jakie należy spełnić, aby skorzystać z odprawy czasowej
Aby skorzystać z tej procedury, muszą być spełnione następujące warunki:
- Towary nie mogą ulec zmianom, z wyjątkiem naturalnego zużycia.
- Towary muszą być identyfikowalne (chyba że brak identyfikacji nie stwarza ryzyka nadużycia).
- Osoba uprawniona do korzystania z procedury musi mieć siedzibę poza obszarem celnym Unii (chyba że przepisy stanowią inaczej).
- Należy spełnić wymagania dotyczące zwolnienia z należności celnych.
Odprawa czasowa z całkowitym zwolnieniem z należności celnych
Całkowite zwolnienie z należności dotyczy towarów wymienionych w art. 207-216 Rozporządzenia Delegowanego do Unijnego Kodeksu Celnego (RD). W tym przypadku, w momencie objęcia towaru procedurą, nie powstaje obowiązek uiszczenia należności. Jednakże, organ celny może zażądać złożenia zabezpieczenia na poczet ewentualnych należności.
Przykłady towarów, które można przywieźć czasowo z całkowitym zwolnieniem:
- środki transportu, palety i kontenery,
- rzeczy osobiste i sprzęt sportowy podróżnych,
- materiały do pomocy w przypadku katastrof,
- sprzęt medyczny,
- zwierzęta,
- wyposażenie zawodowe (w tym instrumenty muzyczne),
- próbki,
- inne towary, przywożone okazjonalnie na okres nieprzekraczający trzech miesięcy.
Odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem z należności celnych
Częściowe zwolnienie dotyczy towarów, które nie są wymienione w katalogu towarów z całkowitym zwolnieniem lub nie spełniają wszystkich warunków. W tym przypadku, kwota należności wynosi 3% kwoty należności celnych przywozowych za każdy rozpoczęty miesiąc, w którym towar jest objęty procedurą.
Okres stosowania odprawy czasowej
Termin, w którym towary muszą zostać powrotnie wywiezione lub objęte inną procedurą celną, ustala organ celny i wynosi maksymalnie 24 miesiące (z możliwością przedłużenia do 10 lat w wyjątkowych sytuacjach).
Pozwolenie na stosowanie procedury odprawy czasowej i jego formy
Pozwolenie jest wymagane (art. 211 ust. 1 lit. a UKC) i co do zasady udzielane osobom z siedzibą poza obszarem celnym Unii (art. 250 ust. 2 lit. c UKC). Pozwolenie może mieć różne formy:
- Pełna – unijna: dla pozwoleń ważnych w więcej niż jednym państwie UE (wniosek elektroniczny).
- Pełna krajowa: dla pozwoleń ważnych na terytorium Polski (wniosek do naczelnika urzędu celno-skarbowego).
- Forma skrócona: zwolnienie towarów na podstawie zgłoszenia celnego.
- Karnet ATA: specjalny dokument celny, ułatwiający czasową odprawę (wydawany przez KIG).
- Zgłoszenie ustne: dla towarów wymienionych w art. 136 RD ust. 1 lit. a-k (zgłoszenie w granicznym urzędzie celno-skarbowym).
- Czynność uznawana za zgłoszenie celne: np. przejście pasem zielonym w urzędzie celnym.
Dozór celny i zakończenie procedury
Dozór celny jest obowiązkowy (art. 134, art. 215 i art. 254 ust. 4 UKC). Procedura kończy się, gdy towary zostaną powrotnie wywiezione, objęte inną procedurą celną lub ich sytuacja zostanie uregulowana w inny sposób (np. poprzez objęcie procedurą składowania celnego, uszlachetniania czynnego lub dopuszczenia do obrotu).