Certificate of Origin: Niepreferencyjne świadectwo pochodzenia towarów i jego zastosowanie

Świadectwo pochodzenia towaru (Certificate of Origin) jest dokumentem potwierdzającym niepreferencyjne pochodzenie towaru i często wymaganym w handlu międzynarodowym przez administrację celną kraju importera. Może być również dokumentem wymaganym przez zawarty z odbiorcą towaru kontrakt. Jest to dokument niezwykle istotny w sytuacji wprowadzonych w kraju importu zakazów, ograniczających swobodny przepływ towarów pochodzących z wybranych krajów. Dokument ten potwierdza pochodzenie towaru, nie uprawnia jednak do skorzystania z preferencyjnej stawki celnej w kraju importu.

Świadectwo pochodzenia towaru potwierdzane jest na wniosek eksportera lub upoważnionego przez niego przedstawiciela np. agencję celną. Organami uprawnionymi do legalizacji świadectw pochodzenia w Polsce są wyznaczone organy celne oraz Krajowa Izba Gospodarcza.

Podstawę prawną dla wystawienia świadectwa pochodzenia stanowią: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające UKC, art. 61 ust. 3; Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r.; Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r.; Ustawa z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2016 r. poz. 1228); Ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (DzU z 2009 r. Nr 84, poz. 710) art. 12 ust. 4 pkt. 5.

Jakie należy podjąć kroki, aby otrzymać świadectwo pochodzenia?

W celu uzyskania świadectwa pochodzenia, eksporter lub upoważniony przez niego przedstawiciel składa do właściwego organu wniosek o legalizację świadectwa pochodzenia wraz z wymaganymi załącznikami.

Jakie są rodzaje załączników do wniosku o wystawienie świadectwa pochodzenia?

Załącznikami mogą być wszelkie dokumenty potwierdzające informacje i oświadczenia eksportera zawarte we wniosku, w tym:

Dokumenty składane przez eksportera będącego producentem towaru:

1. oświadczenie eksportera dotyczące pochodzenia eksportowanego towaru;
2. faktura zakupu surowców;
3. dokument potwierdzający pochodzenie surowców;
4. opis procesu technologicznego lub etapów produkcji;
5. faktura eksportowa;
6. specyfikacja;
7. list przewozowy;
8. kalkulacja kosztów wytworzenia towaru (w zależności od rodzaju eksportowanego towaru);
9. komunikat IE 599 (w wypadku świadectwa wystawianego po wywozie towarów).

Dokumenty składane przez eksportera niebędącego producentem towaru:

1. oświadczenie eksportera dotyczące pochodzenia eksportowanego towaru;
2. faktura zakupu towaru;
3. oświadczenie producenta i inna dokumentacja potwierdzająca pochodzenie towaru;
4. opis procesu technologicznego lub etapów produkcji;
5. faktura eksportowa;
6. specyfikacja;
7. list przewozowy;
8. komunikat IE 599 (w wypadku świadectwa wystawianego po wywozie towarów).

Należy pamiętać, iż wszelkie oświadczenia i informacje przedstawiane organom w toku legalizacji świadectwa pochodzenia składane są pod rygorem art. 233 KK, a dokumenty potwierdzające pochodzenie, eksporter i producent są zobligowani przechowywać przez okres do pięciu lat. W tym czasie może nastąpić weryfikacja świadectwa i potwierdzonego w nim kraju pochodzenia towaru.

KIG wystawia świadectwa pochodzenia tylko na formularzu świadectwa opatrzonym identyfikatorem PL/KIG, zaś organy celne – na formularzach o identyfikatorze PL/MF. Eksporter otrzymuje oryginał i kopię świadectwa pochodzenia.

Co do zasady, świadectwo pochodzenia wystawiane jest podczas wywozu towaru, do którego się odnosi. Jeżeli jednak z powodu szczególnych okoliczności nie zostało wystawione podczas wywozu towaru, można je również wystawić po wywozie towaru. W polu 5 świadectwa pochodzenia zamieszcza się wówczas adnotację “Wystawiono retrospektywnie”.

W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa pochodzenia, na wniosek eksportera, któremu wystawiono oryginał świadectwa pochodzenia, może zostać wystawiony duplikat świadectwa pochodzenia. W polu 5 duplikatu świadectwa pochodzenia zamieszcza się adnotację “Duplikat” oraz datę wystawienia i numer seryjny oryginału świadectwa.

Powyższe informacje zostały opracowane na podstawie wytycznych dotyczących niepreferencyjnego pochodzenia towarów dostępnych na stronie podatki.gov.pl, informacji zamieszczonych na stronie Krajowej Izby Gospodarczej oraz informacji zawartych na stronie Biznes.gov.pl.