Procedura odprawy czasowej to jedna z kategorii procedur specjalnych, umożliwiająca objęcie towarów nieunijnych szczególnym przeznaczeniem na obszarze celnym Unii, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych. Towary te powinny zostać powrotnie wywiezione w określonym czasie, z uzasadnieniem ich wykorzystania, i powinny być identyfikowalne.
Podstawy prawne odprawy czasowej
Podstawy prawne stosowania procedury odprawy czasowej znajdują się w:
Zwolnienie z należności celnych
Procedura odprawy czasowej może być realizowana z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych. Całkowite zwolnienie z należności celnych przywozowych dotyczy tylko określonych kategorii towarów, takich jak:
Częściowe zwolnienie z należności celnych przywozowych udzielane jest towarom przywożonym na czas określony, które nie są wymienione w katalogu towarów objętych całkowitym zwolnieniem lub są wymienione w tym katalogu, ale nie spełniają wszystkich warunków, określonych dla nich przepisami prawa. Kwota należności celnych przywozowych do uiszczenia za towary objęte procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych wynosi 3% kwoty należności celnych przywozowych za każdy miesiąc lub część miesiąca, w którym towary objęte były procedurą odprawy czasowej.
Dokumenty odprawy czasowej
W celu uproszczenia formalności celnych dotyczących odprawy czasowej można stosować szczególne dokumenty, umożliwiające i ułatwiające czasowy przywóz lub wywóz towarów, bez konieczności uzyskiwania dodatkowego pozwolenia. Dokumentami takimi są:
Procedura odprawy czasowej może być stosowana pod warunkiem uzyskania stosownego pozwolenia. Pozwolenie na zastosowanie procedury odprawy czasowej może być udzielone osobie, która użytkuje towary lub organizuje ich użytkowanie, po spełnieniu określonych warunków. Są nimi przede wszystkim: możliwość sprawowania przez organ celny dozoru celnego, bez konieczności stosowania środków administracyjnych, niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej oraz możliwość identyfikacji towarów poprzez np.: symbole, numery, litery itp.
W przypadku realizowania procedury odprawy czasowej w Polsce, wniosek o uzyskanie pozwolenia należy złożyć w formie elektronicznej, korzystając z usługi dostępnej na Platformie Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC). Kiedy dotyczy ona więcej niż jednego państwa UE, należy wypełnić formularz elektroniczny wniosku udostępniony przez Komisję Europejską, za pośrednictwem unijnego portalu dla przedsiębiorców (Trader portal) i wysłać go do systemu Customs Decisions (CDS).
Zgłoszenie towarów do procedury odprawy czasowej może zostać złożone albo przez posiadacza pozwolenia, albo przez jego przedstawiciela bezpośredniego. Oznacza to, że nie jest możliwe przedstawicielstwo pośrednie.
W sytuacji objęcia towarów procedurą odprawy czasowej zabezpieczenie należności celnych jest obowiązkowe. Z obowiązku składania zabezpieczenia z mocy prawa zwolnione są tylko organy publiczne: instytucje publiczne i samorządowe będące organami władzy, ale też instytucje nadzorowane przez te organy, np. muzea. Organ celny może zwolnić z zabezpieczenia, jeśli kwota należności nie przekracza równowartości 1000 euro.
Termin zakończenia procedury odprawy czasowej, czyli termin w którym towary objęte procedurą odprawy czasowej muszą zostać powrotnie wywiezione lub objęte kolejną procedurą celną, powinien wynikać z celu przywozu towaru i musi być wystarczająco długi, tak aby został osiągnięty cel, jakim jest dopuszczone wykorzystanie tego towaru.
Z wyjątkiem szczególnych przypadków maksymalny okres na objęcie towarów tą procedurą, w ramach odpowiedzialności jednego posiadacza pozwolenia, nie może przekroczyć 24 miesięcy. Termin ten może być przedłużony w uzasadnionych przypadkach, jednak całkowity termin nie może przekroczyć 10 lat, chyba, że ma miejsce nieprzewidziane zdarzenie. Termin powrotnego wywozu reguluje pozwolenie na stosowanie procedury odprawy czasowej.
Prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z odprawy czasowej mogą być przeniesione na inną osobę. Osoba ta musi spełniać warunki wymagane do korzystania z procedury, określone w przepisach prawa celnego.
W procedurze odprawy czasowej dozwolone jest przemieszczanie towarów między rożnymi miejscami, wskazanymi w pozwoleniu, pod warunkiem stosowania ewidencji.
Procedura odprawy czasowej kończy się, gdy towary zostaną powrotnie wywiezione poza obszar celny Unii, objęte kolejną procedurą celną albo w inny sposób zostanie uregulowana ich sytuacja. Objęcie towarów kolejną procedurą celną może nastąpić po uwzględnieniu przepisów właściwych dla tej procedury.