Szczególne przeznaczenie, obejmującej odprawę czasową (art. 250 UKC) i końcowe przeznaczenie (end-use) (art. 254 UKC). Procedury te różnią się statusem towarów – w odprawie czasowej są to towary nieunijne, a w procedurze końcowego przeznaczenia – unijne.
Procedura końcowego przeznaczenia (end-use) i jej zastosowanie
Procedura końcowego przeznaczenia umożliwia zastosowanie zerowej lub obniżonej stawki celnej dla towarów, które będą wykorzystywane w UE wyłącznie w określonym celu (np. produkcja konkretnych wyrobów). Procedura ta dotyczy towarów podlegających szczególnym wymaganiom lub ograniczeniom, związanych z bezpieczeństwem narodowym, zdrowiem publicznym lub produktów rolnych i rybołówstwa.
Niższe stawki celne są stosowane tylko wtedy, gdy przewidują to przepisy celne UE (informacje o tym znajdziemy w systemie ISZTAR).
Dopuszczenie do obrotu w ramach procedury “end-use” i dozór celny
Objęcie towarów procedurą końcowego przeznaczenia to szczególny przypadek dopuszczenia do obrotu (art. 254 ust. 1 UKC). W ramach “end-use” towary pozostają pod dozorem celnym (art. 134, art. 215 i art. 254 ust. 4 UKC) do czasu, aż organ celny upewni się, że towary otrzymały przewidziane końcowe przeznaczenie. Dozór celny jest obowiązkowy i trwa nie dłużej niż dwa lata od dnia pierwszego wykorzystania towarów (art. 254 ust. 3 UKC). Dozór celny kończy się, gdy towary zostały wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, wyprowadzone poza obszar celny UE, zniszczone lub stały się przedmiotem zrzeczenia na rzecz skarbu państwa, lub wykorzystane w innym celu i zapłacono należności celne przywozowe.
Pozwolenie na procedurę “end-use” i przepisy szczegółowe
Objęcie towarów procedurą wymaga uzyskania pozwolenia (art. 211 ust. 1 lit. a UKC). Co do zasady, pozwolenie jest udzielane osobom mającym siedzibę na obszarze celnym Unii (art. 250 ust. 2 lit. c UKC). Art. 254 ust. 5 UKC odsyła do przepisów o współczynniku produktywności (w przypadku przetwarzania towarów), a art. 254 ust. 2 UKC umożliwia osiągnięcie końcowego przeznaczenia na wcześniejszym etapie produkcji, jeżeli przywrócenie stanu pierwotnego towarów jest niemożliwe.
Wykorzystanie procedury “end-use” w kontekście importu towarów z krajów trzecich
Możliwe jest wykorzystanie procedury “end-use” w celu kontroli importu towarów z krajów trzecich. Towar, objęty tą procedurą, znajdowałby się pod dozorem celnym do czasu jego wykorzystania zgodnie z zadeklarowanym przeznaczeniem.
Monitorujemy i analizujemy zagadnienia związane z międzynarodowym przemieszczaniem towarów, aby móc odpowiedzialnie realizować powierzone zadania.