Specjalne procedury celne: Odprawa czasowa

Po omówieniu procedury “end-use” (końcowe przeznaczenie), która podkreśla znaczenie praktycznego wykorzystania rozwiązań unijnych, przechodzimy do kolejnej procedury specjalnej z kategorii “Szczególne przeznaczenie” – odprawy czasowej (art. 250 UKC).

Procedura odprawy czasowej i jej istota

Odprawa czasowa umożliwia wwóz towarów do UE na określony czas bez konieczności uiszczania należności celnych przywozowych (całkowicie lub częściowo, w zależności od rodzaju towaru). Towar, objęty tą procedurą, zachowuje status towaru nieunijnego.

Warunki, jakie należy spełnić, aby skorzystać z odprawy czasowej

Aby skorzystać z tej procedury, muszą być spełnione następujące warunki:

1. Towary nie mogą ulec zmianom, z wyjątkiem naturalnego zużycia.
2. Towary muszą być identyfikowalne (chyba że brak identyfikacji nie stwarza ryzyka nadużycia).
3. Osoba uprawniona do korzystania z procedury musi mieć siedzibę poza obszarem celnym Unii (chyba że przepisy stanowią inaczej).
4. Należy spełnić wymagania dotyczące zwolnienia z należności celnych.

Odprawa czasowa z całkowitym zwolnieniem z należności celnych

Całkowite zwolnienie z należności dotyczy towarów wymienionych w art. 207-216 Rozporządzenia Delegowanego do Unijnego Kodeksu Celnego (RD). W tym przypadku, w momencie objęcia towaru procedurą, nie powstaje obowiązek uiszczenia należności. Jednakże, organ celny może zażądać złożenia zabezpieczenia na poczet ewentualnych należności.

Przykłady towarów, które można przywieźć czasowo z całkowitym zwolnieniem:

1. środki transportu, palety i kontenery,
2. rzeczy osobiste i sprzęt sportowy podróżnych,
3. materiały do pomocy w przypadku katastrof,
4. sprzęt medyczny,
5. zwierzęta,
6. wyposażenie zawodowe (w tym instrumenty muzyczne),
7. próbki,
8. inne towary, przywożone okazjonalnie na okres nieprzekraczający trzech miesięcy.

Odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem z należności celnych

Częściowe zwolnienie dotyczy towarów, które nie są wymienione w katalogu towarów z całkowitym zwolnieniem lub nie spełniają wszystkich warunków. W tym przypadku, kwota należności wynosi 3% kwoty należności celnych przywozowych za każdy rozpoczęty miesiąc, w którym towar jest objęty procedurą.

Okres stosowania odprawy czasowej

Termin, w którym towary muszą zostać powrotnie wywiezione lub objęte inną procedurą celną, ustala organ celny i wynosi maksymalnie 24 miesiące (z możliwością przedłużenia do 10 lat w wyjątkowych sytuacjach).

Pozwolenie na stosowanie procedury odprawy czasowej i jego formy

Pozwolenie jest wymagane (art. 211 ust. 1 lit. a UKC) i co do zasady udzielane osobom z siedzibą poza obszarem celnym Unii (art. 250 ust. 2 lit. c UKC). Pozwolenie może mieć różne formy:

1. Pełna – unijna: dla pozwoleń ważnych w więcej niż jednym państwie UE (wniosek elektroniczny).
2. Pełna krajowa: dla pozwoleń ważnych na terytorium Polski (wniosek do naczelnika urzędu celno-skarbowego).
3. Forma skrócona: zwolnienie towarów na podstawie zgłoszenia celnego.
4. Karnet ATA: specjalny dokument celny, ułatwiający czasową odprawę (wydawany przez KIG).
5. Zgłoszenie ustne: dla towarów wymienionych w art. 136 RD ust. 1 lit. a-k (zgłoszenie w granicznym urzędzie celno-skarbowym).
6. Czynność uznawana za zgłoszenie celne: np. przejście pasem zielonym w urzędzie celnym.

Dozór celny i zakończenie procedury

Dozór celny jest obowiązkowy (art. 134, art. 215 i art. 254 ust. 4 UKC). Procedura kończy się, gdy towary zostaną powrotnie wywiezione, objęte inną procedurą celną lub ich sytuacja zostanie uregulowana w inny sposób (np. poprzez objęcie procedurą składowania celnego, uszlachetniania czynnego lub dopuszczenia do obrotu).