Świadectwo pochodzenia EUR.1: Procedura uzyskania

Świadectwo Pochodzenia EUR.1: Klucz do międzynarodowego handlu

W dzisiejszym globalnym krajobrazie handlowym, świadectwo pochodzenia odgrywa istotną rolę w transakcjach międzynarodowych. Dokument ten, wystawiany najczęściej przez eksportera, jest szczególnie ważny w kraju importu, gdzie umożliwia obniżenie opłat celnych. W niektórych sytuacjach brak świadectwa pochodzenia może uniemożliwić odprawę celną. Z tego powodu wiedza na temat rodzajów świadectw pochodzenia i zasad ich legalizacji jest kluczowa zarówno dla eksporterów, importerów, jak i agencji celnych.

EUR.1 czy zwykłe świadectwo pochodzenia?

Wybór odpowiedniego dokumentu – EUR.1 czy “zwykłego” świadectwa pochodzenia – jest częstym pytaniem. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez eksporterów, którzy wysyłają towary o unijnym preferencyjnym pochodzeniu do krajów, z którymi Unia Europejska zawarła specjalne umowy handlowe, takich jak Ukraina, Turcja, Szwajcaria czy Norwegia. Lista umów handlowych UE jest dostępna na stronie internetowej Unii Europejskiej, poświęconej tym zagadnieniom.

Legalizacja EUR.1 w Polsce

W Polsce legalizacją świadectw EUR.1 zajmują się wybrane Urzędy Celne. Eksporter musi udowodnić przed organem celnym, że eksportowany towar spełnia kryteria określone w konkretnej umowie o wolnym handlu. Każda umowa ma swoje reguły, a zasady ustalania pochodzenia towarów różnią się w zależności od kodu celnego CN. Dodatkowo, urzędy celne w Polsce nie zawsze stosują jednolite procedury legalizacyjne, co może utrudniać uzyskanie dokumentu. Niezależnie od lokalizacji urzędu celnego, proces rozpoczyna się od przedstawienia deklaracji dostawcy.

Deklaracja Dostawcy: Proces Legalizacji EUR.1

W procesie legalizacji świadectwa EUR.1 kluczową rolę odgrywa deklaracja dostawcy. W zależności od statusu w łańcuchu dostaw, istnieją dwa rodzaje deklaracji:

1. Deklaracja producenta: Producent towaru musi przedstawić szczegółowy opis procesu produkcyjnego, wraz z oświadczeniem o procentowym udziale surowców pochodzących z UE. Niezbędne jest również dostarczenie deklaracji dostawców i faktur zakupu dla użytych surowców.
2. Deklaracja pośrednika: Pośrednik jest zobowiązany do przedstawienia faktur zakupu za eksportowany towar, wraz z deklaracją dostawcy otrzymaną od firmy, która sprzedała towar.

Eksporter powinien zadbać o uzyskanie deklaracji dostawcy już w momencie zakupu towaru i zawsze posiadać oryginał podpisanej deklaracji. Nawet jeśli urząd celny nie wymaga oryginału, kontrole ze strony organów celnych kraju importu mogą się zdarzyć. Brak oryginału deklaracji skutkuje utratą preferencyjnego pochodzenia towaru, co zmusza odbiorcę do zapłaty należności importowych. Eksporter może zostać uznany za nierzetelnego, co utrudni uzyskanie ułatwień celnych w przyszłości. Wzory deklaracji, zarówno jednorazowej, jak i długoterminowej, są określone w Rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447.

Deklaracja na fakturze zamiast EUR.1

Dla firm regularnie eksportujących towary poza UE, wystawianie świadectwa EUR.1 do każdej wysyłki może być uciążliwe. Firmy te mogą uzyskać status upoważnionego eksportera. Status ten umożliwia umieszczanie na dokumentach handlowych specjalnej formuły, która zastępuje świadectwo EUR.1. Formuła ta, zwana deklaracją pochodzenia, upraszcza proces eksportowy i pozwala uniknąć kosztów związanych z każdorazowym wypisywaniem i legalizacją dokumentu EUR.1.

Niepreferencyjne Świadectwo Pochodzenia (Certificate of Origin)

Niepreferencyjne świadectwo pochodzenia, zwane również “zwykłym” świadectwem pochodzenia, nie daje importerowi możliwości skorzystania z preferencyjnych stawek celnych. Jest ono często wymagane ze względu na ustalenia między eksporterem a importerem lub na żądanie organów celnych kraju importu.

Różnice między zwykłym świadectwem pochodzenia a świadectwem EUR.1:

1. Wystawiane w eksporcie do wszystkich krajów, niezależnie od umów handlowych z UE.
2. Reguły pochodzenia niepreferencyjnego są mniej rygorystyczne niż reguły preferencyjne.
3. Możliwość wystawienia również w handlu między krajami UE.
4. Oprócz organów celnych, legalizują je również Krajowe Izby Gospodarcze.

Eksport do Turcji – Świadectwo pochodzenia (przewozowe) A.TR

W kontekście eksportu do Turcji, istotne jest świadectwo przewozowe A.TR. Dokument ten wynika z unii celnej UE/Turcja i dotyczy towarów o statusie unijnym, które są objęte zerową stawką celną przy bezpośrednim wywozie do Turcji. Status unijny towaru można potwierdzić np. dokumentem odprawy celnej importowej w UE. Należy podkreślić, że świadectwo A.TR potwierdza status unijny towaru, a nie jego pochodzenie, i może być wystawione dla towarów pochodzących spoza UE.