Brak produktów w koszyku.
CFR (Cost and Freight), czyli “koszt i fracht”, to reguła Incoterms 2020, która reguluje podział kosztów i ryzyka między sprzedającym a kupującym w transporcie morskim lub wodnym śródlądowym. Zgodnie z tą regułą, ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie, gdy towar znajduje się na pokładzie statku.
Przykład: CFR Rotterdam Incoterms 2020
Incoterms zostały opracowane przez Międzynarodową Izbę Handlową.
Dostawa i ryzyko
W regule CFR, sprzedający dostarcza towar, umieszczając go na pokładzie statku lub powodując jego dostawę w ten sposób. Moment, w którym towar znajduje się na pokładzie statku, jest kluczowy, ponieważ w tym momencie ryzyko związane z towarem przechodzi na kupującego. Oznacza to, że od tego momentu kupujący ponosi odpowiedzialność za wszelkie potencjalne szkody lub straty.
Odniesienie do “spowodowania dostawy towarów, już w ten sposób dostarczonych” dotyczy wielokrotnej sprzedaży w dół łańcucha (string sales), szczególnie powszechnej w handlu towarami masowymi.
Rodzaj transportu
Reguła CFR Incoterms 2020 ma zastosowanie wyłącznie w transporcie morskim lub wodnym śródlądowym. Nie jest odpowiednia dla innych rodzajów transportu, takich jak transport drogowy, kolejowy czy lotniczy. W przypadku, gdy w transporcie wykorzystywane jest więcej niż jedno ???????? transportu, np. gdy towar jest przekazywany przewoźnikowi w terminalu kontenerowym, zaleca się zastosowanie reguły CPT.
Porty dostawy i przeznaczenia
W regule CFR istotne są dwa porty: port, w którym towary są dostarczane na pokład statku (port załadunku) oraz port, w którym towary mają dotrzeć (port przeznaczenia). Ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie załadunku towaru na statek w porcie załadunku. Niemniej, sprzedający jest zobowiązany zawrzeć umowę przewozu towarów od momentu dostawy do uzgodnionego portu przeznaczenia.
Ważne jest, aby strony transakcji precyzyjnie określiły zarówno port załadunku, jak i port przeznaczenia. Szczególne znaczenie ma identyfikacja punktu przeznaczenia w porcie wyładunku, ponieważ koszty transportu do tego punktu obciążają sprzedającego.
Wielu przewoźników i koszty wyładunku
W transporcie morskim towar może być przewożony przez kilku przewoźników na różnych etapach. W takim przypadku istotne jest ustalenie, w którym momencie ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego. Strony mogą to określić w umowie sprzedaży. Jeśli umowa nie zawiera takich ustaleń, przyjmuje się, że ryzyko przechodzi w momencie, gdy towary zostają przekazane pierwszemu przewoźnikowi.
Jeżeli sprzedający, zgodnie z umową przewozu, ponosi koszty wyładunku towaru w porcie przeznaczenia, nie może dochodzić tych kosztów od kupującego, chyba że strony uzgodniły inaczej.
Odprawa celna
W regule CFR, sprzedający jest zobowiązany do dokonania odprawy celnej towarów w eksporcie. Nie ma natomiast obowiązku dokonywania odprawy celnej w imporcie lub tranzycie przez kraje trzecie.
Obowiązki stron (skrót)
Sprzedający: dostarcza towar i fakturę, umieszcza towar na pokładzie statu, ponosi koszty transportu do portu przeznaczenia, pomaga kupującemu w formalnościach celnych (na koszt kupującego).
Kupujący: płaci cenę towaru, ponosi ryzyko od momentu załadunku towaru na statek, organizuje odprawę celną w imporcie.
Podsumowując, reguła CFR Incoterms 2020, podobnie jak inne reguły z grupy C, nakłada na sprzedającego obowiązek pokrycia podstawowych kosztów transportu. Sprzedający jest również odpowiedzialny za zawarcie umowy przewozu. Kupujący natomiast ponosi ryzyko związane z towarem od momentu jego załadunku na statek i jest odpowiedzialny za organizację odprawy celnej w imporcie.
Przypominamy, że każda firma, która zamierza importować lub eksportować towar spoza Unii Europejskiej, musi posiadać numer EORI. Wniosek o nadanie numeru EORI można złożyć samodzielnie lub skontaktować się z nami.
